Gjeriatria evoluon...

Ky artikull i dedikohet problemeve stomatologjike të të moshuarve. Bëhet fjalë jo vetëm për ekzaminime të problemeve nga pikëpamja stomatologjike, por nënkupton edhe serinë e gjerë të shqetësimeve, ndonjëherë dramatike, që i moshuari duhet të përballojë si pasojë e patologjisë së tij stoma

C. Gastamacchia

Ky artikull i dedikohet problemeve stomatologjike të të moshuarve. Bëhet fjalë jo vetëm për ekzaminime të problemeve nga pikëpamja stomatologjike, por nënkupton edhe serinë e gjerë të shqetësimeve, ndonjëherë dramatike, që i moshuari duhet të përballojë si pasojë e patologjisë së tij stomatologjike. Ja pra, edhe një herë, del nevoja se çdo dentist përgatitet të kurojë "persona dhe jo vetëm gojë". Ky slogan, i përsëritur shumë herë me ton solemn dhe kuptimplotë duhet të konkretizojë ekzekutimin e tij praktik në një mënyrë që nuk e gjen gjithmonë të përgatitur profesionistin.
Në fakt, ndonëse kryerja e një mbushjeje është e vështirë në një rrënjë të zbuluar, mund të pwrbëjë "vetëm" një problem të madh tekniko-operativ, por kurimi në mënyrë të integruar tw pacientit tw moshuar është njw problem tërësisht ndryshe. Edhe pse mund të duket paradoksale të futesh nw argumentin "mbushje e rrënjës" - plejada e problemeve ekzistenciale të të moshuarit, kjo është e vërteta autentike, me të cilën duhet të mësojmë të masim: e vërteta e artikuluar në një seri të veçantë shumë më e gjerë se ajo e një të rrituri normal. Në fakt i moshuari, si element primar dhe i qëndrueshëm, ka frikë: se mos është shumë i turpshëm, nga një anestezi që mund t'i japë shqetësime, se mos duket qesharak me sjelljen e tij hezituese, se mos nuk shpjegohet mirë, se mos nuk është dëgjuar me vëmendje, se mos nuk ka mjaftueshëm para për pagesën, se mos nuk do mundet më të hajë, se mos nuk do mund të buzëqeshi më, se mos nuk do mund të flasë më mirë, "pa e vënë re të tjerët"... pra: ka frikë nga gjithçka.
Në pjesën tërësisht klinike në rubrikën e re lexuesi do të gjejë sugjerime më specifike që i përkasin problemeve tekniko-manuale për t'u përballuar. Në ngjeshjen e detyruar të një kryeartikulli kufizohem në futjen e asaj që është përshkruar nga kolegu Ragonesi me një këshillë bazë të thjeshtë, e vlefshme për të gjithë grupin: të përgatitesh. Por si të përgatitesh? Në mënyrë të thjeshtë, e vetmja vërtetë e rëndësishme, nga pikëpamja operative: jepini pacientit të moshuar kohë për t'i shpjeguar në krahasim me kohën standarde. Llogaritni, për këto takime, të paktën çerek ore më shumë: për të dëgjuar, për të informuar, për të shpjeguar, për të qetësuar. Kjo është kohë e shpenzuar mirë, klinikisht dhe nga ana humane: ky është investimi i duhur për t'u kujdesur sa më mirë për ish-të rinjtë.

Versionin origjinal e gjeni në Download Center.

Përktheu: Valbona Spahia