Trajtimi me rrezet ultravjollcë (UV) përmirëson osteointegrimin

Implantet dentare paraqesin zgjedhjen e parë të kthimit të funksionit të zonave pa dhëmbë, qofshin ato me mungesë të një dhëmbi ose të shumë dhëmbëve; suksesi i implantit mund të arrihet në 98% të rasteve.

Lara Figini

Implantet dentare paraqesin zgjedhjen e parë të kthimit të funksionit të zonave pa dhëmbë, qofshin ato me mungesë të një dhëmbi ose të shumë dhëmbëve; suksesi i implantit mund të arrihet në 98% të rasteve.
I tillë sukses luhatet midis 90,1% dhe 95,4% pas 5 vitesh dhe reduktohet në fund me 89% pas 10 dhe 16 vitesh, përkatësisht.
Infeksioni bakterial mbetet arsyeja kryesore e dështimit të implanteve dentare.
Në fakt për shkak të pozicionimit transmukozal, një pjesë e strukturës së implantit është ekspozuar në kavitetin oral dhe nuk ka mënyrë për ta parandaluar edhe më të voglën ngjitje bakteriale.
Një studim i fundit in vitro i publikuar te Biomaterials - që do të dali në tetor 2015 - tregon se trajtimi i sipërfaqes së implantit me dritë ultravjollcë (UV) sjell ndryshime të vetive të sipërfaqes së titanit, duke përcaktuar, në të tillë mënyrë, një reduktim të rëndësishëm të aderimit dhe të përhapjes së biofilmit bakterial në nivelin e zgavrës së gojës.
Te ky studim autorët kanë ndërtuar disqe në Titan (Ti) me diametër 20 mm dhe me trashësi 1,5 mm. Disqet në titan janë sterilizuar në autoklava dhe janë ruajtur në errësirë për 4 javë që të shmangej ndikimi i parametrave të tjerë i karakteristikave të bio-përputhshmërisë dhe përçueshmëria kockore [Att 2009, Hori 2009].
Disqet në titan janë trajtuar me dritë UV për 12 minuta menjëherë përpara përdorimit. Disqet në titan, të patrajtuar, kanë paraqitur grupin e kontrollit.
Morfologjia sipërfaqësore e disqeve është ekzaminuar duke përdorur mikroskopinë elektronike me skanim (XL30, Philips, Eindhoven, Netherlands).
Më pas janë kryer analiza për: përhapjen e biofilmit bakterial dhe mbi vetitë hidrofilike të disqeve në titan, qoftë në mjedis të thatë qoftë në prani të pështymës dhe gjakut, me qëllim që të stimulohet një situatë klinike. Aderimi bakterial dhe formimi i biofilmit janë vlerësuar pas 6 orësh dhe pas 16 orësh nga futja në inkubator.
Mbajtja e hidrofilit të sipërfaqes paraqet një faktor përcaktues gjatë proceseve të shërimit të plagës dhe të formimit të kockës. Hidrofili lejon ndërveprimin midis titanit dhe qelizave përreth implantit.
Rezultatet që dalin nga studimi tregojnë që trajtimi me UV mund të përcaktojë një osteointegrim të shpejtë dhe një cilësi më të mirë në krahasim me atë që merret me implantet e patrajtuara me UV, duke u mbështetur te kolonizimi bakterial më i vogël dhe një hidrofili më e mirë.
Trajtimi i sipërfaqeve të implanteve me rreze ultravjollcë sjell një reduktim të konsiderueshëm në aderimin bakterial në sipërfaqen e implanteve. Me pasojë reduktimin e formimit të biofilmit. Trajtimi përcakton edhe një rritje të hidrofilisë së sipërfaqeve në titan, cilësi që mund të përcaktojë një shërim më të shpejtë të plagëve dhe një osteointegrim më të mirë.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore e Odontoiatria33

Bibliografia:
- W. Att, N. Hori, M. Takeuchi, J. Ouyang, Y. Yang, M. Anpo, et al., Timedependent degradation of titanium osteoconductivity: an implication of biological aging of implant materials; Biomaterials 30 (2009) 5352e5363
- N. Hori, W. Att, T. Ueno, N. Sato, M. Yamada, L. Saruwatari, et al., Agedependent degradation of the protein adsorption capacity of titanium, J. Dent.Res. 88 (2009) 663e667.
- Effect of UV-photofunctionalization on oral bacterial attachment and biofilm formation to titanium implant material   Erica Dorigatti de Avila, Bruno P. Lima, Takeo Sekiya, Yasuyoshi Torii, Takahiro Ogawa, Wenyuan Shi, Renate Lux Biomaterials Volume 67 , Pages 1-408, October 2015

Përktheu: Valbona Spahia