Gingiva të gjakosura

Në shumicën e rasteve gingivat e gjakosura janë një sinjal i qartë i një procesi inflamator në veprim (gingiviti). Një simptomë kjo, që nuk duhet nënvlerësuar, duke qënë se mund të përfshihet në një sëmundje degjenerative të quajtur parodontit

Në shumicën e rasteve gingivat e gjakosura janë një sinjal i qartë i një procesi inflamator në veprim (gingiviti). Një simptomë kjo, që nuk duhet nënvlerësuar, duke qënë se mund të përfshihet në një sëmundje degjenerative të quajtur parodontit dhe sipas studimeve të fundit rrit rrezikun e sëmundjeve kardiovaskulare. Shkaqet që e shkaktojnë për më shumë qëndrojnë në një higjenë orale të dobët, që i lejon pllakës bakteriale të depozitohet në qafën e dhëmbëve, domethënë në zonën që kalon midis kurorës dhe rrënjës, e mbrojtur dhe e vulosur nga gingiva. Përveç gjakosjes, që dallohet nga gjurmë gjaku në pështymë, është e mundur të vihet re një skuqje e pjesës së gingivave dhe një fryrje edematoze, e butë në prekje. Gingivat që gjakosen mund të jenë "spiuni" i gjendjeve të shumta e pak të zakonshme; midis të cilave, meriton vëmendje të veçantë ajo që lidhet me përdorimin e antikoagolantëve, si warfarin (coumadin), acenocoumarol (sintrom) dhe heparina. Në fakt, doza të shumta të këtyre ilaçeve, shkaktojnë hemoragji spontane ose të shkaktuara nga trauma minimale, si larja e dhëmbëve; këto simptoma sigurisht që do të jenë në kujdesin e mjekut për të rregulluar dozën terapeutike. Edhe përdorimi i aspirinës rrit rrezikun e gjakosjes gingivale. Gjakosja e gingivave apo hemoragjia lidhen edhe me mungesa të shumta të vitaminës C (skorbuti) ose e vitaminës K, leucemia, hemofilia, diabeti i kontrolluar keq dhe purpura trombocitopenike idiopatike (PTI). Pastaj ka kushte që lehtësojnë gjakosjen si shtatëzënia, zakoni i duhanpirjes, kafshimi i keq ose marrja e irrituesve kimikë; natyrisht edhe një larje me furçë shumë energjike e dhëmbëve dhe përdorimi i papështatshëm i fillit të dhëmbëve mund të shkaktojnë gjakosje të gingivave.

Trajtimi:
Gjëja e parë që duhet bërë kur kemi një gjakosje të gingivave është që t'ja tregojmë këtë simptomë dentistit. Sapo të jetë identifikuar shkaku i origjinës do të jetë vetë dentisti që do të këshillojë trajtimin e duhur. Tek inflamacionet akute mund të këshillohen shpëlarës goje specifik ose si alternativë mund të përdoret një mjekim në kushte shtëpie me bazë uji të oksigjenuar i zgjatur me ujin natyral, për t'u përdorur për shpëlarje orale pa e gëlltitur (ose mund të këshillohet përdorimi i ujit me kripë). Kur hemoragjia është e dukshme mund të ndalohet duke përdorur një garzë që më parë zhytet në ujë shumë të ftohtë, më pas aplikohet në gingivat e gjakosura duke mbajtur një presion konstant për disa minuta. Larjet e dhëmbëve do të kryhen me një kujdes të veçantë, duke shfrytëzuar mbi të gjitha veprimin higjenizues të më pak shpëlarjeve traumatike. Megjithatë të shmanget përdorimi i shpëlarjeve me bazë alkooli.

Parandalimi:
Mënyra më e mirë për të parandaluar shfaqjen e hemoragjive gingivale konsiston në një higjenë orale të mirë, që kryhet me larjen e dhëmbëve me furça me qime të buta, pasta dhëmbësh pak agresive dhe specifike për gingivat e gjakosura. Përveç larjes së saktë pas çdo vakti kryesor, parandalimi i gingivitit dhe i pasojave të tij jo të këndshme bazohet në përdorimin e përditshëm të fillit dentar, në pastrimin profesional çdo gjashtë muaj dhe përdorimi i spërkatësve oral për të hequr mbetjet e ushqimit midis dhëmbëve dhe nën gingiva. Shëndeti optimal i zgavrës së gojës nuk mund të mospërfillet nga një dietë e balancuar, që ndër të tjera është e varfër me sheqerna të thjeshta (kjo, sidomos kur sheqernat janë të pranishme te pijet e gazuara dhe ushqimet ngjitëse - si marmalata, mjalti ose karamelet gomoze - që janë aleatët në besnikë të pllakës bakteriale, kariesit dhe gingivave të gjakosura).

Përktheu: Valbona Spahia