Menaxhimi i ndjeshmërisë së tepërt dentinale: nga kërkimi tek mjekimi

Ndjeshmëria e tepërt dentinale shfaqet si dhimbje akute dhe kalimtare fillesa e të cilës lidhet gjithmonë me ekspozimin e dentinës dhe me hapjen e gypthave dentinalë. Është një problem i zakonshëm i shëndetit oral që i intereson një numri individësh në rritje dhe mund të ndikojë cilësinë e jetës së pacientëve që preken.

Nëpërmjet bazës së të dhënave Medline/Pubmed janë zgjedhur punimet origjinale, rishikime nga literatura dhe udhëzimet e publikuara mbi argumentin nga 2009 deri në 2013.
Punimi ka si objektiv të testojë epidemiologjinë, diagnozën, etiologjinë dhe drejtimin klinik të kësaj patologjie të përhapur dhe të vlerësojë produktet për trajtimin në shtëpi dhe atë profesional.
Një menaxhim racional i ndjeshmërisë së tepërt duhet të parashikojë gjithmonë identifikimin dhe kontrollin e faktorëve që e shkaktojnë ekspozimin e dentinës dhe të hapjes së gypthave si për shembull trauma dhe nga fërkimi me furçën e dhëmbëve, marrja e substancave acide me dietën, prania e acideve endogjene në gojë, përdorimi i furçave gërryese.

Produktet e disponueshme përmbajnë dy tipologji të përbërësve aktivë: agjentët që të bëjnë të pandjeshëm dhe agjentët bllokues. Kripërat e kaliumit, agjentë që të bëjnë të pandjeshëm, përdoren për të ndaluar përgjigjen e neuroneve nga stimujt që provokojnë dhembjen, edhe pse nuk ka prova të mjaftueshme që të konfirmojnë që ato janë klinikisht të efektshme në reduktimin e ndjeshmërisë së tepërt.
Fluoridet, fosfolikati i kalcium-nautriumit amorf, acetati stroncumit, argjinina-karbonat kalciumi, agjentë bllokues, kanë si qëllim të vulosin tubthat dentinal që janë të ekspozuar dhe të bllokojnë lëvizjen e lëngut në brendësi të tubthave.
Fluoridet kanë një efekt tek dhembja relativisht të vogël. Pastat e dhëmbëve që përmbajnë fosfosilikat të kalcium-natriumit janë efikase në reduktimin e ndjeshmërisë së tepërt për një kohë të gjatë, edhe pse studimet klinike nuk tregojnë prova të efikasitetit të induksionit të një lehtësimi të menjëhershëm nga dhembja. Pastat e dhëmbëve që përmbajnë acetat stronciumi janë efikase in vitro, por studimet klinike tregojnë të dhëna të dyshimta të interpretimit.

Kompleksi argjininë-karbonat kalciumi paraqet përbërësin më aktiv të studiuar. Rezultatet e marra nga studimet in vitro janë konfirmuar edhe nga studimet klinike të rastësishme dhe të kontrolluara që kanë evidentuar një efikasitet më të madh, në krahasim me acetatin e stronciumit, në lehtësimin e menjëhershëm dhe për një kohë të gjatë të dhembjes.
Një trajtim ideal për ndjeshmërinë e tepërt në fakt duhet të garantojë një efekt të menjëhershëm dhe për një kohë të gjatë të dhembjes, të jetë i shpejtë dhe i lehtë për t'u realizuar, si dhe në kosto. Përdorimi i pastave apo shpëlarësve të gojës paraqet një qasje terapeutike më të zakonshme , duke qenë i lehtë për tu zbatuar, që kushtojnë pak dhe veçanërisht të përshtatshme për rastet me ndjeshmëri të tepëet të përgjithësuar. Aplikimi profesional i pastave për profilaksi që përmbajnë agjentë që të bëjnë të pandjeshëm/bllokues tregohet për të trajtuar një ndjeshmëri të tepërt të lokalizuar dhe të karakterizuar nga kosto të larta.

Përktheu: Valbona Spahia