Korrelacioni i ngushtë midis Diabetit dhe çrregullimeve periodontale. Këto janë manifestimet orale që lidhen me të

Diabeti melit (DM) është një çrregullim metabolik që tashmë po bëhet një epidemi globale komplikimet e të cilit kanë një impakt shumë domethënës mbi cilësinë e jetës dhe mbi jetëgjatësinë e pacientëve të prekur, përveç se përbëjnë kosto të konsiderueshme për shëndetësinë. Numri i pacientëve të prekur nga diabeti është shtuar nga 108 milion në 1980-n në 422 milion në 2014-n. Prevalenca e përgjithshme e diabetit te të rriturit mbi 18 vjeç është rritur nga 4,7% në 1980-n në 8,5% në 2014-n, aq sa Organizata Botërore e Shëndetit (OBSH) parashikon se shkalla e pacientëve diabetikë do të arrijë 439 milion në vitin 2030, pothuajse 10% e popullsisë adulte.

Pacientët me diabet shfaqin:
• Funksion të kompromentuar të leukociteve polimorfonukleare (çrregullim i adezionit leukocitar të kemotaksis dhe të fagocitozës)
• Aktivitet i ndryshuar baktericid
• Përgjigje e ndryshuar në ekspozimin ndaj antigjeneve
• Ndryshim i funksionit të limfociteve T
Të shumta janë studimet në literaturë që kanë dëshmuar një lidhje të qartë midis inflamacionit kronik dhe diabetit të tipit 2 Melit (DM2).
Ndër manifestimet orale që lidhen me diabetin përfshihen:
• Tharje e mukozës orale
• Karies
• Sëmundje periodontale dhe gingivit
• Kandidozë orale
• Sindroma e gojës që djeg (BMS)
• Ndryshim i shijes
• Zikomikoza rinocerebrale (mukormikoza)
• Aspergillosis
• Lichen planus oral
• Gjuha si hartë gjeografike dhe gjuha e çarë
• Shërim i vonuar i plagëve dhe shtim i incidencës për infeksione
• Mosfunksionim i pështymës
• Hipertrofi beninje e parotidit
Në Med Oral Patol Oral Cir Bucal, të shtatorit 2017 shfaqet një rishikimin sistematik me qëllimin për të përcaktuar manifestimet e ndryshme orale që mund të verifikohen në pacientë diabetikë.
Autorët kanë kryer një kërkim me MEDLINE për "Diabeti Mellitus dhe manifestimet orale".
Kriteret e përfshirjes kanë qenë: studime klinike njerëzore me një minimum prej 30 pacientësh; studime të publikuara në revistat shkencore midis janarit 1998 dhe janarit 2016.

19 studime kanë kënaqur kriteret e përfshirjes dhe janë analizuar. Një total prej 3.712 pacientësh (2.084 diabetikë) janë përfshirë në rishikim. Nga 19 studimet e analizuara 4 ishin longitudinale dhe 15 studime transversale.

Sëmundja periodontale ka rezultuar të jetë patologjia orale më e lidhur me diabetin, ndjekur nga lezionet periapikale, nga kserostomia dhe nga ndryshimet e shijes.
Lidhja midis diabetit dhe kariesit dhe lezioneve të mukozës orale është dëshmuar pozitive në 5 nga 10 studimet.
Në pacientët diabetikë, pra është me rëndësi primare kryerja e kontrolleve periodontale të shpeshta si për të garantuar gjendjen e shëndetit të gojës së tyre por edhe për të shmangur komplikimet sistemike që lidhen me të. Në rastin e periodontopatisë edhe mastikacioni i thjeshtë mund të shkaktojë difuzion sistemik të patogjeneve periodontale dhe të produkteve të tyre metabolike duke shkaktuar endotoxemi apo bakteremi, që reduktohet në një shtim të niveleve të serumit të ndërmjetësve të inflamacionit si interleukina 6 (IL-6), fibrinogjeni dhe proteina C-reaktive (CRP). Gjithashtu inflamacioni sistemik mund të keqësojë rezistencën ndaj insulinës dhe kështu menaxhimin e diabetit. Për këtë arsye, mbajtja te diabetikët e një gjendje periodontale korrekte dhe të shëndetshme mund të ulë nivelin e ndërmjetësuesve të inflamacionit, duke kontribuar kështu në përmirësimin e kontrollit glicemik.
Pra nëse nga njëra anë diabeti ka predispozitën për krijimin e periodontitit nga ana tjetër periodontiti mund të përkeqësojë diabetin duke zvogëluar kontrollin glicemik.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore Odontoiatria33

Për më tepër:
Oral manifestations of Diabetes Mellitus. A systematic review. Elisabet Mauri-Obrador ,Albert Estrugo-Devesa,Enric Jané-Salas ,Miguel Viñas , José López-López . Med Oral Patol Oral Cir Bucal. 2017 Sep 1;22 (5):e586-94.