Periodontiti dhe artriti reumatoid: një përgjegjës i zakonshëm

Nga Alessandra Abbà

Periodontiti është një sëmundje inflamatore kronike e karakterizuar nga një humbje irreversibël e atashmentit të indit lidhor dhe të kockës alveolare dhe është një nga shkaqet kryesore të humbjes së dhëmbëve.

Artriti reumatoid (AR) është një sëmundje multifaktoriale shkatërruese kronike me etiologji të panjohur në të cilën ndjeshmëria gjenetike, faktorët mjedisorë dhe hormonalë ndërveprojnë në mënyrë komplekse. Ai karakterizohet nga akumulimi dhe persistenca e një inflitrati inflamator në membranën sinoviale, me pasojë sinovitin dhe shkatërrimin e arkitekturës artikulare.

Porphyromonas gingivalis (Pg) është një faktor kyç në patogjenezën e artritit reumatoid (RA) dhe të periodontitit. Një numër studimesh në rritje ka treguar këtë lidhje. Pg mund të reduktojë autoantitrupat peptidikë anticiklikë-citrullinikë (antitrupa anti-CCP), përgjegjës për zhvillimin e AR. Periodontiti dhe AR ndajnë edhe faktorët gjenetikë dhe mjedisorë të riskut.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim perspektiv transversal, të publikuar në Journal of Periodontal & Implant Science në 2018, autorët synonin që të vlerësonin marrëdhëniet dhe implikimet klinike ndërmjet dy sëmundjeve tek adultët koreanë.

Grupi i AR përfshinte 260 pacientë që përmbushnin kriteret e klasifikimit të American College of Rheumatology në 1987 për AR te të cilët janë kryer analiza sierologjike. Është regjistruar edhe një grup kontrolli i kombinuar sipas moshës dhe gjinisë me 86 vullnetarë pa artrit.

Me qëllim që të vlerësohen kushtet periodontale, janë regjistruar të dhënat e mëposhtme:
• indeksi i pllakës (PI);
• indeksi gingival (GI);
• thellësia e xhepit gjatë sondimit (PPD);
• gjakrrjedhja gjatë sondimit (BOP);
• niveli i atashmentit klinik (CAL).

Treguesit periodontalë, prevalenca dhe sasia e agjentëve patogjenë periodontalë janë regjistruar dhe krahasuar ndërmjet grupeve. Janë ekzaminuar lidhjet ndërmjet indekseve periodontalë dhe AR.

Rezultate
Vlerat më të larta që janë të rëndësishme statistikisht janë regjistruar për grupin AR (P<0,05) për të gjithë treguesit periodontalë përveç numrit të dhëmbëve. Ashpërsia e periodontitit te të gjithë pjesëmarrësit ishte e lehtë ose shumë e lehtë. Grupi i AR ka treguar një prevalencë në mënyrë të konsiderueshme më të lartë të periodontitit nga i moderuar deri te periodontiti në gjendje të rëndë (64,2% vs 34,9%, P<0,001).

GI, BOP dhe PPD kanë treguar lidhje pozitive me tregues të ndryshëm të AR-së. Titri i antitrupit anti-Pg kishte lidhje pozitive me ashpërsinë e PPD, BOP, CAL dhe periodontitit.

Konkluzione
Edhe pse nuk ka diferencë të rëndësishme në prevalencën e agjentëve patogjenë periodontalë ndërmjet dy grupeve, AR lidhet me vlerat më të larta të treguesve periodontalë dhe ashpërsinë e periodontitit.

Si konkluzion, ndryshimi i treguesve periodontalë mund të përdoret si një sinjal i paralajmërimit të zhvillimit të sëmundjes te pacientët me AR dhe në të njëjtën kohë, një rritje të titrit të antitrupit anti-Pg mund të konsiderohet si një tregues risku te pacientët me AR që vuajnë nga periodontiti.

Për më shumë informacione: Jin-Hee Kim, In Ah Choi, Joo Youn Lee, Kyoung-Hwa Kim, Sungtae Kim, Ki-Tae Koo, Tae-Il Kim, Yang-Jo Seol, Young Ku, In-Chul Rhyu, Yeong Wook Song, Yong-Moo Lee. Periodontal pathogens and the association between periodontitis and rheumatoid arthritis in Korean adults. J Periodontal Implant Sci 2018 Dec;48(6):347-59.

Përktheu: Valbona Spahia

Për të votuar duhet të vendosni kredencialet tuaja në Medikey

Interesant ( 54 votim / mesatar 3 )