Terapia probiotike shtesë në trajtimin e mukoziteve perimplatare

Nga Lara Figini

Mukoziti perimplantar (PiM) është përkufizuar si një inflamacion gingival me gjakrrjedhje në sondim (BOP) dhe shtimin e thellësisë së sondimit (PD), por pa humbje kockore përreth implanteve.

Sipas një studimi të Salvi et al., prevalenca e tij varion nga 19 deri në 65%. Faktorët e riskut lokal më të zakonshëm të sëmundjeve perimplantare përfshijnë kontrollin e dobët të pllakës dhe zakonin kronik të pirjes së duhanit.

Vetëm debridement mekanik i sipërfaqeve të implantit dhe indeve përreth përfaqëson terapinë e zgjedhur primare; megjithatë, studime të ndryshme të literaturës kanë treguar se debridement mekanik (MD) nëse kryhet me terapinë probiotike shtesë (PT) garanton rezultate më efikase në menaxhimin e PiM në krahasim vetëm me trajtimin mekanik MD.

Probiotikët janë mikrobe të gjalla që formojnë një biofilm beninj në nivel oro-dentar, nëse administrohen në sasi dhe doza të përshtatshme, duke mbrojtur kavitetin oral nga agjentët kariogjenë dhe periodontopatogjenë.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim, të publikuar në Clinical Implant Dentistry Related Research në gusht 2019, autorët kanë vlerësuar efikasitetin e debridement mekanik (MD) me aplikimin e probiotikëve (PT) shtesë në trajtimin e mukozitit perimplantar (PiM) tek individët duhanpirës dhe jo duhanpirës. Pacientët e prekur nga mukoziti perimplantar (grupi I) dhe pa PiM (grupi II) janë përfshirë në studim. Të dhënat demografike janë grumbulluar duke përdorur një pyetësor.

Pacientët e grupit të I dhe të II janë ndarë në:
• (a) ata që i janë nënshtruar MD me PT shtesë (duke përdorur Lactobacillus Reuteri);
• (b) pacientët që i nënshtrohen vetëm MD.

Në të gjithë grupet thellësia e sondimit (PD), indeksi i pllakës (PI) dhe gjakrrjedhja gjatë sondimit (BOP) janë matur në kohën 0 (bazë) dhe pas 3 apo 6 muajsh. Janë matur edhe nivelet bazë të kockës së kreshtës perimplantare.

Është kryer një vlerësim i dimensionit të kampionit dhe janë kryer krahasime statistikore duke përdorur analizën njëdrejtimëshe të variacionit dhe testin e rregullimit post hoc të Bonferroni.

Rezultate
Tetëdhjetë individë (grupi I: 40 duhanpirës dhe grupi II: 40 jo duhanpirës) me PiM kanë marrë pjesë në këtë studim. Në të gjithë intervalet e kohës që janë marrë në konsideratë, nuk janë observuar diferenca të konsiderueshme në PD, PI dhe BOP te të gjithë pacientët e grupit I.

Pas 3 muajsh follow up, diferencat në BOP (P<.05) dhe PI (P<.05) ishin në mënyrë të konsiderueshme më të mira në grupin që i është nënshtruar MD me dhe pa terapi shtesë të PT.

Konkluzione
Nga të dhënat e marra nga ky studim, që duhet të gjejnë konfirmim me punime të tjera analoge, mund të dalim në konkluzione që për një kohë të shkurtër trajtimi i debridement (MD) me terapi probiotike (PT) shtesë dhe më efikase në kurimin e mukoziteve perimplantare (PiM) në krahasim me vetëm debridement mekanik (MD) tek individët jo duhanpirës.

Konsumimi i një cigareje në fakt dëmton shërimin perimplantar të indeve të buta pas MD me ose pa terapi probiotike (PT) shtesë.

Implikime klinike
Në trajtimin e mukoziteve perimplantare stomatologu mund të përdorë ndihmën e terapisë probiotike për të përmirësuar shërimin tek individët jo duhanpirës.

Për më shumë informacione:
• Salvi GE, Cosgarea R, Sculean A. Prevalence of periimplant diseases. Implant Dent 2019;28(2):100-2.
• Alqahtani F, Alqahtani M, Shafqat SS, Akram Z, Al-Kheraif AA, Javed F. Efficacy of mechanical debridement with adjunctive probiotic therapy in the treatment of peri-implant mucositis in cigarette-smokers and never-smokers. Clin Implant Dent Relat Res 2019 Aug;21(4):734-40.

Përktheu: Valbona Spahia