Pastrimi i instrumenteve dentare: manual, me ultratinguj, apo në larës instrumentesh?

Çdo papastërti e mbetur përbën një rrezik që ndalon avullin e formuar gjatë sterilizimit, të kondensohet në sipërfaqen e instrumenteve dentare dhe të rrisë temperaturën në atë gradë që...

Çdo papastërti e mbetur përbën një rrezik që ndalon avullin e formuar gjatë sterilizimit, të kondensohet në sipërfaqen e instrumenteve dentare dhe të rrisë temperaturën në atë gradë që kërkohet për të siguruar sterilizimin. Për pjesën më të madhe të organizmave, do të ishte shumë i vështirë qëndrimi në sipërfaqen e një instrumenti të pastër dhe shumë më i lehtë në sipërfaqet e një instrumenti të kontaminuar, apo në sipërfaqet jo të rregullta me mbetje.

Pra, është shumë e rëndësishme që mbetjet të hiqen nga sipërfaqet e instrumenteve, përpara se të mund të ngurtësohen, por duke përdorur mënyra pastrimi që nuk i dëmtojnë ato. Duhet të shmanget çdo lloj sistemi që mund të gërvishtë sipërfaqet e instrumentit, duke e bërë procesin e pastrimit akoma më të vështirë.

Zgjedhja e teknikës më të përshtatshme
Në momentin e zgjedhjes së teknikës më të përshtatshme për pastrimin e instrumenteve dentare, duhet të merren parasysh parametrat e mëposhtëm:
• Efikasiteti;
• Siguria e operatorit;
• Kostoja;
• Besueshmëria.

Tre janë zgjidhjet kryesore të disponueshme pastrimin e instrumenteve shumëpërdorimshe përpara sterilizimit:

Pastrimi manual
Është metoda më e vjetër dhe tradicionale, por jo pa disavantazhe, apo më pak efikase.
Pastrimi manual duhet të kryhet në dy lavamanë: një i përcaktuar si "i pisët" e tjetri si "i pastër". I pari përdoret për depozitimin e instrumenteve të kontaminuara që do të trajtohen përmes pajisjeve të nevojshme për procesin: një solucion larës dhe një furçë me fije najloni me dorezë të gjatë. Instrumentet zhyten në solucionin larës sapo të mbushet lavamani dhe fshihen veç e veç. Më pas kalohen në lavamanin e pastër ku shpëlahen; më pas, ato duhet të thahen me një leckë të pastër ose peshqir letre njëpërdorimësh dhe të inspektohen me kujdes me sy.

Bëhet fjalë për një metodë me kosto të ulët, por që kërkon shumë shkathtësi dhe operatorët duhet të jenë gjithmonë të mbrojtur siç duhet (me doreza të gomuara rezistente, me qëllim shmangien e prerjeve; syze mbrojtëse ndaj spërkatjeve të kontaminuara; përparëse plastike njëpërdorimëshe; këpucë të mbyllura, me qëllim shmangien e lezioneve të shkaktuara nga rënia e instrumenteve prerëse.

Pastrimi me ultratinguj
E përdorur prej dekadash, kjo teknologji bazohet në prodhimin e ultratingujve të përhapur në formë valësh në solucionin e pranishëm në vaskë, duke eliminuar mbetjet nga sipërfaqet e instrumenteve. Ky proces njihet si "kavitacion akustik". Instrumentet duhen trajtuar veç e veç dhe kohëzgjatja e ciklit të pastrimit ndryshon në bazë të larjeve të përdorura dhe zakonisht caktohet nga prodhuesi.
Solucioni larës duhet të ndryshohet pas çdo cikli, me qëllim shmangien e kontaminimit të loteve pasuese të instrumenteve. Disa aparatura të disponueshme në treg e shkarkojnë automatikisht solucionin pas çdo cikli.

Pastrimi me ultratinguj është një metodë efikase për pastrimin e instrumenteve, në momentin që aparatura testohet apo konfigurohet në mënyrë periodike dhe kur larësi i përdorur është i duhuri.

Avantazhi kryesor i kësaj metode është siguria më e madhe që ka në krahasim me pastrimin manual, ndërsa disavantazhi i saj është që solucioni larës përdoret disa herë për lote të njëpasnjëshme instrumentesh, duke shkaktuar rrezik për përhapjen e kontaminimit.

Larësi i instrumenteve
Bëhet fjalë për një aparaturë në formë të ngjashme me lavastoviljen, e cila është e disponueshme në dizenjo dhe përmasa të ndryshme për t'iu përshtatur nevojave të klinikës dhe fluksit të punës.
Cikli i saj i dekontaminimit përfshin shpëlarjen në të ftohtë dhe ciklin e larjes në të nxehtë, duke përdorur një solucion mjaft të zhvilluar. Më pas bëhet shpëlarja përfundimtare, për largimin e mbetjeve të mundshme të larësit e papastërtive dhe e fundit, faza e tharjes. Sapo përfundon cikli, instrumentet duhet të ndahen veçmas, me qëllim që të vlerësohen me sy përpara sterilizimit. Temperaturat dhe koha e operimit ndryshojnë në bazë të aparaturës së zgjedhur.

Përsëritja dhe standardizimi i cikleve, si dhe kontrollet shumë të sakta, e bëjnë këtë metodë pastrimi një sistem me nivel të lartë besueshmërie. Solucioni larës dhe uji i shpëlarjes përdoren vetëm për një cikël dhe më pas eliminohen. Instrumentet kërkojnë më pak punë, duke i rrezikuar më pak operatorët.

Megjithatë, kjo është metoda më e shtrenjtë ndër të përmendurat, si për koston e pajisjeve, ashtu edhe për konsumin e energjisë dhe ujit.