Oksigjenimi cerebral te fëmijët me çrregullime respiratore të gjumit

Një studim ndërkombëtar i fokusuar në oksigjenimin cerebral dhe fiziologjinë e gjumit te fëmijët që vuajnë nga çrregullimet respiratore të gjumit (SDB), një patologji që prek 4 deri në 11% të popullsisë pediatrike, është publikuar së fundmi. Te këta pacientë janë zbuluar mosfunksionime neurokonjitive dhe të sjelljes të shoqëruara me anomali strukturore të trurit. Në fakt, SDB-të përfaqësojnë një gjendje veçanërisht stresuese për trurin, për shkak të ngjarjeve të përsëritura obstruktive që ndodhin dhe që janë përgjegjëse për variacione të rëndësishme hemodinamike me pasoja në presionin e gjakut dhe ritmin e zemrës. Për më tepër, ngjarjet obstruktive përcaktojnë një ndryshim në përqendrimet e oksigjenit dhe dioksidit të karbonit që ndryshojnë fluksin e gjakut cerebral (CBF). Pacientët pediatrikë, që kanë qeliza të papjekura të trurit, janë më të ndjeshëm se të rriturit ndaj ndryshimeve në CBF, dhe rrjedhimisht janë në një rrezik shumë më të lartë për dëmtime cerebrale.

Autorët përdorën spektroskopi infra të kuqe (NIRS) e cila lejon monitorimin e vazhdueshëm dhe jo-invaziv të oksigjenimit të indit të trurit përmes elektrodave të pozicionuara në rajonin frontal, duke ofruar informacion mbi disa mekanizma patofiziologjikë të lidhur potencialisht me mosfunksionim neurokognitiv në rastin e SDB-ve.

Një element i rëndësishëm vlerësimi i ofruar nga NIRS përfaqësohet nga vlera mesatare e oksigjenimit të indeve të natës (TOI) e cila, gjatë gjumit, nuk duket të ndryshojë midis fëmijëve me SDB dhe fëmijëve të shëndetshëm, ndryshe nga ajo që ndodh te të rriturit.

Është treguar se ulja e TOI-T i paraprin desaturimit periferik dhe sistemik dhe se kjo rënie është më e madhe:

1) në apnean në krahasim me hipopneat;
2) gjatë gjumit REM krahasuar me fazat e tjera të gjumit;
3) te fëmijët më të vegjël në krahasim me më të rriturit;
4) në ata me AHI të lartë (indeks apnea/hipopnea) krahasuar me ata me AHI të ulët.

Prandaj, analiza TOI është veçanërisht e rëndësishme për të deshifruar patofiziologjinë e mosfunksionimit neurokonjitiv të lidhur me SDB-të pediatrike. Megjithatë, nevojiten studime të mëtejshme për të vlerësuar ndikimin e moshës dhe ashpërsisë së SDB-ve në variacionin e TOI-t dhe rrjedhjes cerebrale të gjakut (CBF) gjatë natës gjatë ngjarjeve respiratorë, duke i lidhur ato me dëmtimin e trurit dhe rezultatin pasues neurokonjitiv që ata mund të përcaktojnë.

Për më shumë informacion:
Cerebral oxigenation in children with sleep-disordered breathing Tabone L., Khirani S, AmaddeoA., Emeriaud G. Pediatric Respiratory Reviews 34(2020) 18-23