Endoskopia periodontale: sa mund të na vijë në ndihmë?

Manifestimet tipike klinike të periodontitit janë inflamacioni gingival (GI), hemorragjia nga sondimi (BOP), formimi i xhepave periodontalë dhe lëvizja e dhëmbëve. Tartari me sipërfaqen e tij të ashpër mundëson kushte optimale për kolonizimin bakterial dhe përbën shkakun primar të periodontitit.

Objektivi kryesor i terapisë periodontale është ai që bashkë me tartarin të heqim dhe biofilmin bakterial dhe të gjithë nënproduktet bakteriale duke mbajtur kështu një sipërfaqe të rrënjës biologjikisht harmonike. Terapia tradicionale elitë jo kirurgjikale për heqjen e tartarit mbi dhe nëngingival, është heqja e gurëzave dhe lëmimi i rrënjës, trajtime ku vështirësia primare që haset nga operatori është ndonjëherë vizibiliteti i dobët në sektorin nëngingival, që mund të parandalojë suksesin e trajtimit.

Endoskopia periodontale mund të jetë një zgjidhje e vlefshme për të zgjidhur këtë problematikë. Aplikimi në fakt i teknologjisë endoskopike, prej vitesh tashmë e aplikuar me sukses bashkë me disiplina të tjera mjekësore, çon në mundësinë revolucionare të një aksesi viziv praktikisht atraumatik dhe ekstremisht të amplifikuar të zonës nëngingivale. Sistemi endoskopik periodontal është i përbërë nga një sistem imaging që përfshin një kabllo në fibër optike që çon një rreze drite për të ndriçuar sipërfaqet radikolare dhe transmetuar imazhet në ekran. Kabllo në fibër optike futet në një këllëf që pengon kontaminimin dhe lidhet me një pompë që drejton fluksin e ujit për të larë biofilmin, tartarin e hequr dhe mbetje të tjera jashtë zonës së punës. Mjekët që adoptojnë sistemin endoskopik periodontal mund të lokalizojnë nga ana vizive tartarin, sipërfaqen radikolare dhe indet e buta nëpërmjet imazheve të zmadhuara në kohë reale.

Në numrin e tetorit 2017 të JADA shfaqet një rishikim sistematik që analizon rezultatet e studimeve të kontrolluara e të randomizuara (RCT) mbi efektet e endoskopisë periodontale dhe nëse kjo metodë mund të jetë një ndihmë efektive për mjekun në heqjen e tartarit për një sukses më të mirë të terapisë duke analizuar më specifikisht kohën mesatare të nevojshme të trajtimit dhe parametrat klinik të periodontitit.
Autorët kanë kryer një kërkim nëpërmjet PubMed, Embase, Bibliotekës Cochrane, bankës së të dhënave të Wanfang të Premier të mjekësisë kineze të të gjithë artikujve që kanë të bëjnë me endoskopinë periodontale të publikuara deri në janar 2017.
Kriteret e përfshirjes kanë qenë si vijon:
• studime të kontrolluara dhe të randomizuara (RCT)
• studime të kryera në njerëz në moshë të barabartë apo më të madhe se 18 vjeç, me shëndet të përgjithshëm të mirë me diagnozë të periodontitit
• studime në të cilët krahasoheshin raste të endoskopisë periodontale
• studime në të cilët raportoheshin të dhëna rreth përqindjes së tartarit të mbetur, kohës mesatare të trajtimit dhe matjeve klinike të BOP, GI dhe thellësisë së sondimit (PD)
• artikujt e shkruar në gjuhën angleze ose kineze

Janë përjashtuar studimet që trajtonin ndërhyrjet kirurgjikale periodontale dhe studimet në të cilat pacientët vuanin nga patologji sistemike.
Nga të gjithë artikujt e mundshëm autorët kanë identifikuar vetëm 8 artikuj si të përshtatshëm për këtë rishikim sistematik. Autorët e 3 studimeve kanë raportuar rezultate relative me BOP dhe GI dhe kanë zbuluar disa avantazhe të endoskopisë periodontale në krahasim me qasjen tradicionale. Autorët e 4 studimeve kanë eksploruar thellësinë e sondimit PD dhe nuk kanë gjetur ndryshime midis endoskopisë periodontale në krahasim me qasjen tradicionale. Autorët e 4 studimeve kanë eksploruar thellësinë e sondimit PD dhe nuk kanë gjetur ndryshime midis endoskopisë periodontale dhe trajtimit SRP tradicional. Autorët nuk kanë mundur të kryejnë metanalizën mbi rezultatet e studimeve relative me BOP, GI apo PD. Përqindja e tartarit të mbetur pas debridement endoskopik, ndihmës periodontal, ishte në mënyrë domethënëse inferior ndaj përqindjes së tartarit të mbetur pas manovrave tradicionale SRP pa endoskopi (diferenca mesatare, -3,18, intervali i besimit 95%, -4,86 në -1,49, P = 0,002, heterogjenitet I2 = 74%). Është dëshmuar se endoskopia periodontale kërkon shumë më shumë kohë në krahasim me trajtimin tradicional SRP (diferenca mesatare, 6,01 minuta, intervali i besimit prej 95%, 4,23 në 7,8, P < 0,0000, heterogjeniteti I2 = 0%).
Endoskopia periodontale mund të ofrojë avantazhe të rëndësishme për të hequr tartarin nëngingival por kërkon më shumë kohë për kryerjen e trajtimit periodontal. Përsa i përket vlerësimit të treguesve të periodontopatisë pra BOP, GI dhe PD, autorët nuk kanë gjetur të dhëna të mjaftueshme për të mbështetur diferencën midis përdorimit të endoskopisë periodontale dhe SRP-së tradicionale duke qenë se janë të nevojshme kërkime shkencore të mëtejshme të vlefshme në risk të ulët të bias dhe në heterogjenicitet të ulët për të vlerësuar efektet e endoskopisë periodontale mbi trajtimin e periodontitit dhe mbi forcimin e suksesit në distancë.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore Odontoiatria33

Për më tepër:
Effects of periodontal endoscopy on the treatment of periodontitis. A systematic review and meta-analysis. Yunchun Kuang, Jin Chen, ; Ge Feng, ; Jinlin Song. JADA october 2017:148(10):750-759

Përktheu: Erjola Taga