Shëndeti periodontal si tregues i gjendjes së shëndetit të përgjithshëm të individit: është momenti për të reflektuar konkretisht mbi temën

Të zbulojmë rolin tonë si mjekë; është nxitja e Chan et al. në artikullin e publikuar në qershor në Periodontology 2000.
Autorët nënvizojnë se si ndarja midis mjekësisë dhe stomatologjisë i duhet atribuuar një ekstravagance historike ku mjeku duhet të kujdeset për të gjithë organizmin ndërsa dentisti duhet të fokusohet në mënyrë të veçantë vetëm te sëmundjet e gojës dhe të dhëmbëve në veçanti.

Sot e dimë mirë që korrelacionet midis patologjive orale dhe patologjive sistemike janë gjithmonë e më të shpeshta; pra roli i stomatologut duhet të jetë, në mënyrë të pashmangshme dhe ai i sinjalizimit të atyre situatave të anomalive që mund të shfaqen paralajmëruese të reflekseve mbi të gjithë organizmin.
Korrelacioni midis problematikave periodontale dhe patologjive të fushës kardiovaskulare është studiuar gjithmonë e më shumë: shtimi i presionit diastolik është shumë i pranishëm në pacientë me çrregullime të aparatit të mbështetjes dentare. Një shtim i tillë mund të jetë i moderuar nëse patologjia periodontale kurohet dhe zgjidhet.
Në këtë fushë shumë nga sëmundjet e llojit septik që përfshijnë zemrën, endokarditin dhe që rezultojnë në valulopati, dyshohet se janë të gjeneruara me frekuencë të madhe nga manovra stomatologjike në inde veçanërisht të infektuara, ose nga manovra kirurgjikale në prani të indeve periodontale shumë të kontaminuara.

Rëndësia e një higjiene orale korrekte theksohet nga pneumologët që kanë asistuar në një zvogëlim të infeksioneve spitalore pulmonare pothuajse me 40% në prani të individëve në të cilët pllaka bakteriale kontrollohej mjaftueshëm.
Për të mos folur për rastet premature dhe me peshë të ulët te nënat që ishin bartëse të sëmundjes periodontale.
Duke konsideruar këto pika është mirë që të vërejmë dhe efektet e kundërta: në pacientë me nefropati sëmundjet periodontale janë shumë më të vështira për t'u mposhtur dhe kanë një fillim shumë më të ashpër.
Si konkluzion: kontaktet midis stomatologut dhe mjekut kurues duhet të shumëfishohen si arsye e provave - gjithmonë e më të markuara - në raportin reciprok midis sëmundjeve të organizmit dhe gjendjeve patologjike periodontale.

Nën kujdesin e: prof.. Massimo Gagliani, Koordinator Shkencor fusha stomatologjike Grupi editorial Edra

Për më tepër:
The place of periodontal examination and referral in general medicine
Samuel Chan, Graham M. Pasternak & Malcolm J. West
Periodontology 2000, Vol. 74, 2017, 194-199
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28429485