Dhëmbët dhe truri kanë lidhje të përbashkët

Shëndeti oral dhe ai i trurit lidhen më shumë me njëri-tjetrin nga sa mendohet. Ekspertët e kanë shpjeguar këtë lidhje në kuadër të Ditës Botërore të Trurit, e cila festohet...

Shëndeti oral dhe ai i trurit lidhen më shumë me njëri-tjetrin nga sa mendohet. Ekspertët e kanë shpjeguar këtë lidhje në kuadër të Ditës Botërore të Trurit, e cila festohet sot. Ata kanë përmbledhur çdo informacion që duhet të dimë në një udhëzim të shkurtër informues.

Goja dhe truri: lidhja dhe roli i inflamacionit
Higjiena e keqe orale mund të shkaktojë probleme të rënda në mirëqenien neurologjike: inflamacioni kronik që shkaktohet nga kujdesi i pakët i gojës, mund të ketë efekte sistemike, duke ndikuar me shumë mundësi në shëndetin e trurit me anë të përhapjes së baktereve përmes qarkullimit të gjakut.

"Ky mekanizëm inflamator kronik mund të jetë baza e disa patologjive, si absceset cerebrale: "Cikli i vazhdueshëm bakterial që mund të vijë nga infeksionet orale, mund të shërbejë si bazë për absceset cerebrale. Është shumë e rëndësishme që neurokirurgët të monitorojnë shëndetin dentar aktual të pacientëve dhe atë të mëparshëm. Nga ana tjetër, dentistët duhet të luajnë një rol vrojtues, me qëllim identifikimin e inflamacioneve që mund të përhapen deri në tru. Të dyja këto figura profesionale duhet të kenë një formim të përshtatshëm, në optikën e një mjekësie gjithnjë e më shumëdisiplinore", shprehen ekspertët.

Higjiena orale: pasojat për iktus, kancer dhe fraktura cerebrale
Shëndeti i gojës luan një rol të rëndësishëm edhe në fusha të tjera neurologjike: larja e dhëmbëve tre ose më shumë herë në ditë lidhet me një rrezik më të ulët për iktus.

Në fakt, disa kërkime kanë demonstruar se parandalimi i sëmundjes periodontale mund të reduktojë rrezikun për iktus: periodontiti, apo higjiena e dobët orale mund të shkaktojnë infeksione lokale, inflamacione dhe reaksione inflamatore sistemike, të cilat janë ndërmjetësues të rëndësishëm të zhvillimit të apopleksisë.

"Përmirësimi i higjienës orale nuk redukton vetëm rrezikun për iktus dhe fibrilacion atrial, por redukton edhe komplikacionet te pacientët me anamnezë iktusi, apo infarkti miokardiak. Kjo thekson nevojën thelbësore për rritjen e standardeve të higjienës orale, sidomos për pacientët me rrezik të lartë për zhvillim të patologjive kardiovaskulare.

Studime të mëtejshme kanë sugjeruar edhe për një lidhje ndërmjet shëndetit të dobët oral dhe rritjes së incidencës për fraktura vertebrale, për shkak të inflamacionit oral kronik, i cili shërben si hyrje për infeksione të ndryshme. Sipas një studimi, rezultoi se higjiena e mirë orale mund ta reduktojë ndjeshëm rrezikun për kancer në kokë dhe qafë.

Mikrobiota orale dhe rënia konjitive: një lidhje dydrejtimëshe
Problemet dentare dhe higjiena e dobët orale lidhen edhe me pamjaftueshmëritë konjitive dhe demencës. Ndërveprimi i funksionit oral të dëmtuar dhe rënies konjitive, sugjeron për një lidhje dydrejtimëshe, në të cilën shëndeti oral jo i mirë (p.sh. me formimin e gingivitit, kariesit, ose humbjes së dhëmbëve) lidhet me një shtim të rrezikut për zhvillim të përkeqësimit konjitiv dhe demencës.

Më specifikisht, mikrobiota orale (d.m.th. popullata gjithëpërfshirëse e organizmave të pranishme në kavitetin oral) mund të nxisë rrezikun për zhvillim të morbusit të Alzheimerit, duke u renditur e shtata ndër shkaqet e vdekshmërisë në botë.

Këshillat dhe rreziqet
Duke marrë parasysh rolin e rëndësishëm të shëndetit oral për një funksion më të mirë cerebral, si dhe për një shëndet më të mirë në përgjithësi, ekspertët kanë renditur tre rekomandime dhe informacione të dobishme.
1. Ruajtja e një higjiene të mirë orale. Të pasurit dhëmbë dhe gingiva të shëndetshme, duke parandaluar kariesin, gingivitin dhe infeksione të tjera thelbësore për shmangien e zhvillimit të proceseve inflamatore që mund të shkaktojnë efekte negative në tru. Pra, dhëmbët duhet të lahen të paktën tre herë në ditë me një pastë me fluor, duke përdorur fillin dentar çdo ditë dhe të vizitoheni rregullisht te dentisti.

2. Kushtojini vëmendje përtypjes dhe salivimit. Nuk është e rëndësishme të keni vetëm dhëmbë të shëndetshëm, por edhe një funksionalitet të saktë. Përtypja e mirë ndihmon në tretje, duke pasur një efekt pozitiv në ekuilibrin e mikrobiotës dhe në funksionin konjitiv. Në këtë kontekst, dhëmbët që mungojnë mund të ndikojnë në efikasitetin e përtypjes dhe të çekuilibrojnë strukturën e gojës dhe të përtypjes. Nga ana tjetër, salivimi i duhur, ndihmon në reduktimin e incidencës së kariesit, neutralizon acidet e prodhuara nga bakteret në gojë dhe lehtëson tretjen.

3. Hidratohuni rregullisht. Ai që lidhet ngushtë me salivimin është hidratimi: në fakt, niveli i duhur ndihmon në prodhimin e duhur të salivës. Nga ana tjetër, hidratimi i pakët mund të shkaktojë tharje të gojës, duke rritur rrezikun për inflamacione, infeksione dhe probleme dentare.

4. Vlerësimi i testeve gjenetike për periodontitin. Testi gjenetik për vlerësimin e predispozimit për periodontit mund të jetë një mënyrë për njohjen në formë parandaluese të patologjisë së kavitetit oral. Ekzistojnë dy teste që dentistët mund t'u rekomandojnë pacientëve (për të cilat mund të konsultohen me profesionistët): bakterial, për zbulimin e pranisë së periodontitit dhe ai gjenetik, për vlerësimin e predispozimit, p.sh. te fëmijët e pacientëve me periodontit. Këto teste janë të dobishme për një parandalim të hershëm, sidomos te ata individë që duhet të kryejnë impiante dentare.

5. Njohja e rreziqeve. Ka disa shenja ndaj të cilave duhet të tregoni kujdes: gingivat e gjakosura, p.sh. janë një shenjë periodontiti të pranishëm. Kjo sëmundje është e fshehtë dhe shpesh asimptomatike, prandaj duhen kryer kontrolle të rregullta te dentisti. Rreziqe të tjera, simptoma të një higjiene të dobët orale, ndaj të cilave duhet treguar kujdes janë: aroma e keqe persistente, e cila mund të tregojë praninë e baktereve në gojë; dhimbje ose ndjeshmëri të dhëmbëve, të cilat mund të tregojnë për karies, infeksione ose smalt të dëmtuar; pllaka ose tartare të dukshme, pra akumulime bakteresh që mund të shkaktojnë probleme më të rënda nëse nuk trajtohen; dhëmbë të lirë, ose që lëvizin, të cilët tregojnë probleme gingivare të avancuara ose humbje të kockës.